“Vrij als ik ben ten opzichte van iedereen, ben ik de slaaf van iedereen geworden om zo veel mogelijk mensen te winnen.” 1 Korintiërs 9: 19
Deze maand schrijven we over ‘’Je identiteit in Jezus Christus’’; al een aantal praktische houdingen zijn aan bod gekomen. Vandaag een best ingewikkelde tekst. Want Paulus benoemt in 1 zin aan de gemeente in Korinthe zowel het ‘vrij zijn’ en ‘slaaf zijn’ als houding. En dat om zoveel mogelijk mensen te winnen voor het evangelie van Christus. Hoe moeten we dat zien en wat kunnen we er zelf mee?
Dat vrij zijn kun je op diverse manieren zien. Paulus had geen verplichtingen tegenover de gemeente. Kreeg geen loon en kon vrij spreken. Hij was een vrijgeboren Romein die heel wat voorrechten bezat. Bovendien was hij door zijn geloof in Christus bevrijd van de verantwoordelijkheid voor de wet van Mozes. Hij was de Joodse religieuze leiders niets verschuldigd. Dat is ‘vrij als ik ben’
En toch zegt Paulus nu dat hij zichzelf vrijwillig ‘tot slaaf (dienaar) van iedereen’ heeft verklaard. ‘Hoewel ik vrij ben van alles en niemands slaaf, heb ik mezelf tot slaaf van iedereen gemaakt.’ Daar zie je Jezus in, die vernederde zich ook en nam de houding van een slaaf aan. Ook om meer mensen te winnen. Paulus leefde in Gods vrijheid, als een burger van het Gods Koninkrijk. Maar voelde zich door zijn roeping een slaaf in zijn opdracht om anderen te winnen. Zijn dienstbaarheid was juist een vrucht van zijn vrijheid.
Wij mogen daarvan leren. Ten eerste of we die vrijheid van Gods Koninkrijk ervaren. En ten tweede of we ons ook gedrongen weten om dat met anderen te delen zoals Paulus. Of die vrijheid bij ons ook dienstbaarheid oplevert.
Gebed : Dank u voor de vrijheid die we mogen ervaren in het leven met U; maak ons ook bewust van de noodzaak dat te delen met anderen. Ook als we dat moeilijk vinden.
Geschreven door Debora Bronsveld voor she-rises.nl
Reactie plaatsen
Reacties