'Toen kon Jozef zich niet meer bedwingen voor allen die bij hem stonden, en hij riep: Laat iedereen van mij weggaan. Er stond niemand bij hem, toen Jozef zich aan zijn broers bekendmaakte. Hij huilde zo luid dat de Egyptenaren en het huis van de farao het hoorden.' Genesis 45:1-2 HSV
‘Het Familiediner’. Daar moest ik aan denken. Dat programma waarin familieleden die al jaren met elkaar in onmin leven, elkaar weer ontmoeten. Wat worden er in de gesprekken vooraf veel nare herinneringen opgehaald. En wat zal ook Jozef voor flashbacks hebben gehad aan de situatie zovele jaren geleden. Zijn broers beslisten toen over zijn leven. Ze vermoordden hem nog net niet, maar gooiden hem in een put. En verkochten hem vervolgens aan een karavaan naar Egypte. Dat zijn de laatste beelden van hen die op zijn netvlies staan.
En nu. Door hun toedoen en Gods voorzienigheid, heeft Jozef vrijwel de hoogste positie in Egypte. Hij test hun huidige houding. Zijn ze inmiddels wel te vertrouwen? Hoe reageren ze op elkaar? En hebben ze informatie over zijn vader?
Misschien ken je zo’n situatie van verbroken en/of verstoorde (familie)relaties uit je eigen leven. Ik wel helaas. Dan kun je je voorstellen hoe ingewikkeld zo’n ontmoeting jaren later kan zijn. Bijzonder hier is, dat Jozef nu in een compleet andere positie is. Hij regeert. Hij herkent hén wel, maar zij hem nog niet … Tot hij luid huilend vertelt wie hij is. Wat zal hun schrik groot geweest zijn. Nu komt alsnog de straf …
Huilt Jozef omdat de familie herenigd is? Of omdat hij Gods grotere plaatje ziet? De jaren lijden en verdriet waren niet voor niets. ’Hij stuurde mij vooruit, zodat ik jullie levens kon redden.’ Door alle jaren van verdriet heen, zag hij toch de goedheid en nabijheid van God.
Gebed: Heer; help me om ook in de gebroken relaties in mijn leven Uw grotere plaatje en mogelijke oplossing te zien. En help me loslaten wat buiten mijn bereik ligt.
Geschreven door Debora Bronsveld @beethereforcare voor She Rises
Reactie plaatsen
Reacties